Mnogi smatraju da je sreća imati takve rupice, jer poboljšavaju telesni izgled, a još su uočljivije na telima koja nemaju puno masnoća i imaju izgrađene mišiće.
Ova su udubljenja puno češća i naglašenija kod žena, a od davnina se smatraju lepim i seksi, pa su i nazvana po Veneri, starorimskoj boginji lepote i ljubavi, odnosno kod muškaraca po Apolonu, grčko-rimskom bogu muške lepote.
Stručni latinski naziv za njih bio bi fossae lumbales laterales, odnosno lumbalna lateralna udubljenja, i zapravo su samo površinski odraz spolja zdeličnih kostiju s kružnom kosti. Za njih je "odgovoran" kratki ligament koji se proteže od navedenog dela kičme do kože.
Nemaju veze ni sa jednom vrstom zdravstvenih problema, pa niti s tegobama u donjem delu leđa. Naprotiv, obično se smatra da su znak dobre genetike, bolje cirkulacije krvi i nižeg nivoa masnoća, premda mogu biti vidljive i kod vitkih i kod manje vitkih ljudi.
Rupice na leđima, kažu stručnjaci, zaista i jesu pokazatelj senzualnosti jer ljudi koji ih imaju više uživaju u intimnim odnosima, i to sve zbog toga što pomažu u jačem cirkulisanju krvi.
Venerine, odnosno Apolonove, rupice jednostavno su rezultat genetike, tj. nasleđenog oblika kostiju u donjem delu leđa, zbog toga ih nije moguće stvoriti dijetama ili vežbama za mišiće.
