Đukin otac Nikolaj, socijalistički orjentisan, bio je poslanički kandidat 1912. i 1914. godine, a nalazi se i na listi kao komunistički kandidat 1920.
Po završetku škole, Đurđelina je iz Leskovca otišla za Niš, da bi učila pletački zanat. Zaposlila se u fabrici kože, gde je upoznala Filipa Kljajića i udala se za njega. U isto vreme, postaje član Komunističke partije i više puta biva hapšena zbog revolucionarnog rada. Seli se za Valjevo, a nakon okupacije za Beograd, gde je, po direktivi partije, rukovodila diverzantskim akcijama.
Specijalna policija je hapsi 23. septembra i odvodi u logor na Banjici. Uprkos strahovitom mučenju, nije odala nijednu informaciju, pa ni sopstveno ime. Streljana je u Jajincima, 25. maja 1943., sa samo 29 godina i pod ilegalnim imenom Radmila Obradović.
Dve godine kasnije, proglašena je narodnim herojem. Srednja ekonomska škola i jedna ulica u Leskovcu, danas nose ime Đurđeline Đuke Dinić.